روغن کمپرسور نوع خاصی از سوخت و روان کننده است که به طور ویژه برای استفاده در قطعات متحرک و مجموعه تجهیزات کمپرسور طراحی شده است. انواع مختلفی از روغن های کمپرسور وجود دارد که دامنه خاص خود را دارند و از نظر عملکرد و ویژگی های فنی متفاوت هستند.

روغن های کمپرسور از نظر کاربرد و مشخصات فنی در دسته روغن موتور قرار می گیرند. عملکرد آنها در شرایط مشابه انجام می شود – آنها تحت تأثیر درجه حرارت بالا، تغییرات ناگهانی در شرایط عملیاتی قرار می گیرند.

کاربردهای روغن کمپرسور

اصطکاک واحدهای کاری را کاهش می دهد. این امر توسط نازک ترین لایه پوشاننده واحدهای کار در داخل محفظه کمپرسور تضمین می شود.

عناصر کار را خنک می کند، زیرا به دلیل اصطکاک و فرآیند فشرده سازی محیط گازی، بارهای دما را تجربه می کنند.

از تشکیل پلاک روی سطوح کار جلوگیری می کند (در صورت وجود مواد افزودنی خاص در ترکیب).

سفتی مفاصل را بهبود می بخشد، زیرا کوچکترین شکاف ها را پر می کند.

عمر مفید عناصر کار را افزایش می دهد، زیرا از سایش آنها جلوگیری می کند و اجازه گرم شدن بیش از حد را نمی دهد.

انواع روغن های پایه کمپرسور
مانند روغن های دیگری که برای روغن کاری موتورهای احتراق داخلی استفاده می شود، روغن های کمپرسور نیز بر اساس مواد معدنی، مصنوعی یا نیمه مصنوعی فرموله می شوند.

روان کننده های معدنی روان کننده های کلاس اقتصادی هستند که از محصولات پالایش نفت ساخته می شوند. آنها برای استفاده در داخل ساختمان، برای روانکاری دستگاه های دارای بار سبک و متوسط ​​مناسب هستند. دمای عملیاتی نباید بیش از 90 درجه سانتیگراد باشد، در غیر این صورت خطر اشتعال و انفجار افزایش می یابد. مزیت اصلی قیمت پایین است.
روان کننده های نیمه مصنوعی – جهانی از بخش قیمت متوسط، که دارای مجموعه ای بهینه از ویژگی های ویسکوزیته-دمای هستند که به محافظت از سطح تجهیزات صنعتی در برابر خوردگی و سایش کمک می کند.
مصنوعی – ساخته شده از پلیمرها. چنین روان کننده هایی متعلق به یک دسته قیمت بالا هستند، با این حال، هزینه های اولیه زیادی به دلیل توانایی مواد برای حفظ ویسکوزیته در دماهای بالا (180-200 درجه سانتیگراد) و فشار بالا، توانایی کار در شرایط شدید در فضای باز توجیه می شود. این روغن بهترین انتخاب برای کمپرسورهای فشار قوی خواهد بود. عمر مفید 2-4 برابر بیشتر از نیمه مصنوعی است.
روغن های مصنوعی مبتنی بر پلی آلکیلن گلیکول (PAG) پلیمرهای آلکیلن اکسید هستند. آنها با حلالیت بسیار کم گازهای هیدروکربنی در آنها، حتی در فشار بالا، متمایز می شوند. خواص روانکاری عالی به دلیل قطبیت بالا و خاصیت محافظتی به دلیل استحکام لایه روغن. پایداری اکسیداتیو حرارتی بالاتر از روغن های معدنی است. هدایت حرارتی بالا به کاهش دمای عملیاتی کمک می کند. در محدوده دمایی بسیار وسیع کار کنید.
روغن های مصنوعی مبتنی بر پلی آلفائولفین ها (PAO) – به دلیل ضخامت بیشتر فیلم نسبت به روان کننده های مشابه بر اساس روغن های گروه I، II یا III مقاومت بهتری در برابر اکسیداسیون دارند. ثبات دمای بالای ذاتی PAO می تواند به طور قابل توجهی خرابی تجهیزات را کاهش دهد، تعمیر و نگهداری را کاهش دهد و فواصل تعویض روغن را افزایش دهد. روان کننده های مصنوعی PAO معمولا تا 4 برابر بیشتر از مایعات مبتنی بر روغن معدنی دوام می آورند.
روغن های مصنوعی دوام بیشتری دارند و خواص عملکرد بهتری دارند، به ترتیب گران تر هستند.

طبقه بندی روغن کمپرسور

روش های مختلفی برای طبقه بندی روغن ها وجود دارد ، اما اغلب آنها از طبقه بندی بر اساس دمای عملیاتی استفاده می کنند.

روغن کمپرسور برای کار در دمای بیش از 160 درجه سانتیگراد

معمولاً اینها شرایط کاری متوسط ​​هستند.
روغن برای کار نیز در شرایط متوسط، اما در دمای 180 درجه سانتیگراد.

روان کننده سنگین،  دمای داخلی کمپرسور تا 200 درجه سانتیگراد
روغن کمپرسور برای عملیات سنگین طراحی شده است، زمانی که دما به 200 درجه سانتیگراد می رسد و علاوه بر آن افزایش قابل توجهی در فشار در داخل محفظه کار وجود دارد.

کربنیزاسیون
بارهای حرارتی زیاد روی روغن های کمپرسور، به ویژه در هنگام کار در انواع کمپرسورهای رفت و برگشتی، می تواند منجر به تشکیل رسوبات کک بر روی قطعات شود. به همین دلیل است که روغن های پایه درگیر باید به خوبی تصفیه شوند تا پایداری عالی در اکسیداسیون ایجاد کنند. این روش‌های آزمایش، تمایل به کک‌سازی و رسوب روغن را در شرایط عملیاتی واقعی اندازه‌گیری می‌کنند.

ویژگی های خاص روغن کمپرسور
هر روغن فنی برای کمپرسور باید در برابر اثرات دماهای بالا و تغییرات ناگهانی در شرایط کار مقاومت کند. اما برخلاف همان روغن موتور، روغن کمپرسور باید عملکرد خود را برای مدت طولانی در فشارهای بالاتر حفظ کند. هزینه مایع به آنها بستگی دارد: آنالوگ های مصنوعی گران تر هستند که به شما امکان می دهد بدون وقفه فنی با ظرفیت های افزایش یافته کار کنید. چنین روغن هایی را می توان با دفعات کمتری نسبت به روغن های معدنی تعویض کرد، زیرا آهسته تر تبخیر می شوند و بهتر روان می شوند.

هنگام انتخاب بین روغن چسبناک و سیال تر، لازم است ویژگی های عملیاتی تجهیزات را در نظر بگیرید. اگر روغن ویسکوزیته پایینی داشته باشد، به این معنی نیست که بد است. شاخص ویسکوزیته بالا به روان کننده اجازه می دهد تا راحت تر به شکاف های کوچک و شکاف های کوچک نفوذ کند، بنابراین شکاف ها را روان و باریک می کند. ضریب کم اصطکاک را کاهش می دهد و احتمال تشکیل رسوبات مختلف روی سطح کار را کاهش می دهد: زنگ زدگی، اکسیدها و دوده.

همچنین هنگام انتخاب روغن کمپرسور باید در نظر داشت که با هوای فشرده، یک گروه پیستون / پیچ، یک گیرنده و سایر عناصر کاری که از آنها یک محیط گازی فشرده عبور می کند، در تماس باشد. بنابراین، انتخاب روغن مناسب بسیار مهم است و به هیچ وجه از روغن موتور به جای آن استفاده نکنید. با وجود برخی شباهت ها: هر دو برای روانکاری در مکانیزم های پیستونی استفاده می شوند، اهداف کاملاً متفاوتی دارند. روغن موتور در صورت رسیدن به داخل محفظه پیستون ناگزیر می سوزد. اما اگر داخل کمپرسور ریخته شود، ذرات آن منجر به آلودگی شدید واحدهای کار می شود.